Onze opdrachten

De OLVG corona check app ontlast bestaande triagesystemen en is in korte tijd landelijke uitgerold. We hebben uiteindelijk zelfs geholpen met de implementatie in landen als Ierland, Ghana en Kenia. Wij vroegen Daan Dohmen, algemeen directeur van Luscii, naar zijn ervaringen met deze bijzondere ontwikkeling en hoe de samenwerking met ons die eerste dagen tot stand kwam.

Het programma PLEZIER helpt de zorgverlener beter gebruik te maken van het elektronisch patiëntendossier (EPD). Het is daarmee een van de eerste effectieve wapens in de strijd tegen de toenemende registratielast. In het Radboudumc leverde PLEZIER de KNO-artsen bijvoorbeeld een tijdsbesparing op van 30-40%. Tijd die de patiënt ten goede komt en het werkplezier van de artsen vergroot. Het Radboudumc en KINASE slaan de handen ineen om samen PLEZIER uit te rollen in de Nederlandse ziekenhuizen.

Projectleider VBO-CLL was Jeanne Heijnen, ziekenhuisarts in opleiding in Haaglanden Medisch Centrum. Ten tijde van het project was zij adviseur bij KINASE dat zorgorganisaties consultants met een medische achtergrond biedt. “Het initiatief voor dit project kwam van AbbVie”, legt Heijnen uit. “Voor CLL waren er nog geen lopende VBHC-projecten, terwijl het er zich juist voor leent. CLL is een chronische aandoening met relatief veel ziektejaren, veel onzekerheden en dus een grote impact op de kwaliteit van leven.”

Als arts was dit een zin die ik nagenoeg dagelijks hoorde in de spreekkamer. Nu ving ik hem op terwijl ik op weg was naar de medische staf. Grappig, want ik was daar uitgenodigd om als consultant mee te denken over medicatieverificatie op de poli. De zin raakt precies de kern, realiseerde ik opnieuw; onze medicatieoverzichten kloppen niet. Oftewel, we weten onvoldoende wat onze patiënten gebruiken. We hebben daarmee te weinig zicht op de belangrijkste interventie die we toepassen als artsen: medicijnen.

Sinds ik mijn witte jas heb ingeruild voor een baan als zorgconsultant krijg ik deze vraag regelmatig. Vrienden, familie en collega artsen kijken me enigszins vertwijfeld aan als ze dit vragen. Alsof het een onwenselijke, ja haast verboden vraag is.