Anne en Wessel bij de Rode Hoed.
Op het jaarlijkse symposium leerde we veel van de “zorgbobo’s”. Dit jaar ging het over werkgeluk. We staken allebei onze hand op toen gevraagd werd wie zijn werkleven een 8+ geeft. We zijn dus hopeloze optimisten, leerden we later.
01 oktober 2019
Menno liet ons lachen, door op een komisch-filosofische manier te laten zien dat werkgeluk niet bestaat. Je moet er dus ook maar niet naar zoeken.
Adam liet ons huilen, door een verhaal te delen uit zijn dagboek, waarbij zowel moeder als kind de sectio niet overleefden. En wat dat doet met een dokter.
Wat het werkgeluk het meest in de weg zit? Opvallend vaak werd het EPD genoemd. De administratie die er mee gemoeid gaat en de autonomie die het afneemt.
Koren op onze molen, want met onze EPD programma's (Happy met HiX en PLEZIER met Epic) doen we hier wat aan. We hadden dan ook genoeg te vertellen tijdens de pauzes.
Dank voor de organisatie Janko en dank voor het spreken Bas, Carina, Stephanie, André, Marcel en anderen.
Deel dit artikel
Andere actualiteiten
Algemeen • 14 januari 2017
Onlangs heb ik mijn opleiding tot medisch specialist beëindigd. Na vier jaar studie, twee jaar coschappen, vier jaar promotieonderzoek en...
Lees meer
Young • 18 december 2019
Young KINASE heeft ruimte voor een “werkstudent” Wil jij de eerste helft van 2020 YK verder op de kaart zetten?...
Lees meer